Vancouver-Aldersgrove

Om 10.15 uur nemen we afscheid van Vancouver en rijden we naar Surrey, na een dik uur komen we aan bij Maria en Tony. We drinken hier een cappuccino en rijden dan met de auto naar het strand en gaan lunchen bij de Boathouse met uitzicht over de oceaan. Tony is niet mee omdat hij ontzettende kiespijn heeft en morgen een wortelkanaalbehandeling moet ondergaan. Er wordt aan de weg gewerkt en moeten daarom de auto best ver weg parkeren, ik heb slippers aan, niet zo handig.

Het is druk bij de Boathouse, het is gezellig en na een dik uur lopen we terug naar de camper en rijden we naar het huis van Maria. Wij nemen nog even afscheid van Tony en dan vertrekken wij richting onze laatste camping van deze reis, de cirkel is rond. Ik ga nog een wasje inde wasmachine doen en wacht ondertussen bij het zwembad, praat met een mevrouw die in het zwembad zit te lezen. Zij en haar man zijn sinds vorig jaar met pensioen hebben hun huis verkocht en een camper gekocht en hebben een halfjaar door Amerika gezworven, zijn sinds 2 maanden terug en gaan in augustus weer een half jaar weg, lijkt mij geweldig.

s' Avonds maak ik een pasta bolognese en daarna komt toch echt het moment dat we onze tassen weer in moeten pakken. We hebben genoten van dit prachtige land en zijn zeker van plan om hier nog eens naar toe te komen om nog meer van dit grote land te zien.

Morgen om 16.30 uur vliegen we naar Nederland en zijn dan zaterdag weer thuis.

Vancouver mountains

Zoals elke dag de laatste week kunnen we ook vandaag buiten ontbijten.

Vandaag gaan we naar de Capilano Suspension Bridge, gisteren hebben we ontdekt dat er vanuit Vancouver Down Town een gratis shuttle gaat naar deze hangbrug. We nemen de bus naar Vancouver en stappen over in de shuttle bus. Na ongeveer een half uur rijden zijn we er, het is enorm druk en dat komt vooral omdat de massa zich niet kan verspreiden. Deze hangbrug is 136 meter lang en 70 meter hoog. We lopen de brug over en gaan dan genieten van de Treetops Adventure Walkway, met uitzicht over het regenwoud, de rivier en het ravijn. Gaston gaat nog de klif wandeling lopen.

Vanuit hier willen we naar de Grouse Mountain en vragen bij de informatie balie hoe we dar het beste naar toe kunnen gaan. We gaan met het openbaar vervoer, we zien wel hoe we terugkomen. Toch nog een behoorlijk ritje. Voor ons staan een paar dames uit India die met creditcard willen betalen, maar niet weten hoe het moet. Op laatst willen ze contant betalen, maar dat vinden ze te duur en vertrekken. Zo zijn we 20 minuten verder.

Er zijn 2 gondola's en je word met 50 man in zo'n ding gepropt. Het uitkijkpunt is 1200 meter hoog, je hebt een spectaculair uitzicht over de stad en de natuur. Je kan zelfs Mount Baker en Vancouver Island zien. Als we boven zijn gaan we eerst lunchen en genieten van het uitzicht. Daarna lopen we naar de stoeltjeslift en komen langs een show met lumberjacks, we blijven even kijken. Klunend door de sneeuw (verkeerd pad gekozen) komen we bij de stoeltjeslift aan, deze lift gaat schuin omhoog en we zijn allebeide bang dat we er uit donderen omdat de stang die ons tegen moet houden niet helemaal sluit.

Boven aangkomen nemen we de lift weer naar beneden en nu het hoogtepunt van deze dag: op een rots ligt een grizzlybeer ons aan te kijken, wauw. We willen nog wel een keer naar boven om de beer te bekijken, een meisje een paar stoeltjes voor ons is zo'n beetje hysterisch over de beer die ze net zag, ze klamt iedereen aan of ze de beer wel hebben gezien. Was ook super, alsof de beer op ons lag te wachten.

Als we helemaal weer beneden zijn met de gondola, zoeken we weer een bus op, we krijgen advies en laten ons ergens bij een mall afzetten en moeten aan de overkant van de weg de juiste bus nemen, dus niet. Staan we dan, op een bepaald moment stappen we toch maar in een bus op goed geluk, de chauffeur heeft wel wat medelijden met ons en zet ons zo dicht mogelijk bij de camping af, hij is er niet helemaal gerust op.

Vancouver shopping

In de buurt van de camping kunnen wij de bus richting Down Town nemen. Ik had thuis op internet gezocht naar Macy's in Vancouver en daar wilde ik nieuwe zomerschoenen kopen. Bij de conciërge van het winkelcentrum waar we binnen zijn gelopen vraag ik waar Macy's zit. Helaas geen Macy's, ik heb dus verkeerd op internet gekeken, het is in Vancouver in de staat Wasington in de States.

We lopen hier wat rond en komen dan bij Hudsen Bay terecht, hier koop ik enkele leuke kledingstukken. Hebben nog even contact met Mike die samen met Laura, Sindy en John aan het fietsen zijn in Stanley Park. We spreken af om 13.15 uur in een restaurant bij de jachthaven (Coal Harbour). Wij nemen de bus die kant op en moeten nog een klein stukje lopen. Laura en Mike zijn er al. Het wordt een hele gezellige lunch met ons zesjes. Om 15.00 uur vertrekken ze omdat de kinderen om 17.00 uur een feestje hebben en zij nog een aardig eindje moeten rijden. Wij blijven op deze mooie plek nog even hangen en lopen dan helemaal naar Gastown. Ik snuffel wat in de winkletjes en Gaston hopt van bankje naar bankje. We drinken een biertje op een zonnig terras en lopen naar de bushalte in George street, nog best een eindje lopen. Tegen 20.00 uur zijn we terug op de camping.

Whistler - Vancouver

Tegen 10.00 zijn we weer in Whistler om nog één keer door dit leuke plaatsje te wandelen, het is nu helemaal niet druk. We zien verschillende mensen met ski's op hun schouders lopen om te skiën. Zaterdag zagen we ook veel mensen op de piste, gewoon in korte broek en t-shirt.

Na een cappuccino bij Starbucks lopen we terug naar de camper en rijden we richting Vancouver. De Discovery Coast Tour gaat gewoon verder, de natuur ziet er hier héél anders uit, veel groener. Als we we op de helft zijn komen we bij de Gondola Sea to Sky aan. Natuurlijk nemen we ook deze Gondola, deze gondola is sinds 3 jaar gereed. We gaan 885 meter omhoog, makkie. We hebben een prachtig uitzicht over de Howe Sound, het bosgebied langs de kust en de bergen. Er zijn prachtige platforms ontworpen en er is een hangbrug die we oversteken. Weer een indrukwekkende plek om af te strepen.

Daarna komen we in Squamish, hier wonen indianen, zij worden met veel respect behandeld. De weg slingert hier langs de kust en het is smal en het wegdek is slecht. Om even voor drieën arriveren we op de camping bij Vancouver, checken in en gaan direct richting Surrey, waar we een familie bbq hebben bij Maria en Tony.

Om 16.30 uur arriveren we daar, we zijn best moe na zo'n lange dag. Het is reuze gezellig en onze vermoeidheid zijn we snel vergeten. We ontmoeten ook big Mike, de zoon van Tony en zijn vrouw Michelle, hun dochter Reese en de moeder van Michelle. Sindy en John zijn hier ook, kom je familie uit Nederland hier tegen, hoe bijzonder kan dat zijn. Rond 20.30 uur vertrekt iedereen en wij stappen ook een kwartiertje later op. We komen dwars door Down Town Vancouver, was niet de bedoeling, ik vond het geweldig, alles verlicht. Om 22.00 uur zijn we op de camping. Wat een dag.

Whistler vanuit de lucht

We hebben voor vandaag een vlucht geboekt met een watervliegtuig, om 15.30 uur moeten we ons melden. We parkeren bij een golfbaan en lopen dan naar het Green Lake. We mogen al vrij snel instappen met 8 andere personen. We hebben gekozen voor de Spectacular Glacier Tour, een vlucht van een half uur boven de besneeuwde bergtoppen en gletsjers. Het taxiën op het water duurt best lang, maar wel erg leuk. Dan gaan we de lucht in en we weten niet wat we zien, alleen maar bergen, honderden, niet te geloven. We zitten achter elkaar en hebben een koptelefoon op en kunnen daardoor niet communiceren met elkaar, alleen met de piloot. We steken constant duimen naar elkaar op en mimen, wat een geweldige ervaring is dit. Gisteren op de Top of the World en nu nog boven deze top. Natuurlijk hoop ik dat de piloot niet tegen een bergwand op zal vliegen, want we hebben af en toe behoorlijk last van turbulentie. Het half uur is zo voorbij als je zo geniet. De piloot maakt een zachte landing op het water en dan staan we weer met beide benen op de grond, een ervaring om nooit te vergeten.

Whistler

Omdat het gisteren nogal een lange reisdag was, hebben we besloten om vanochtend het rustig aan te doen, eindelijk eens tijd om wat te lezen.

De camping ligt net iets buiten Whistler en voor de mensen die van wandelen houden, perfect om er naar toe te lopen. Wij gaan met de camper en zien dat de gratis parkeerplaats vol is en gaan dan iets verder omhoog, waar je kan parkeren en de gondola naar het dorp kan nemen.

Als we uitstappen zie ik een raar beest over de parkeerplaats lopen, even omschakelen, het is een beer, nog een keer, het is een beer. Gaston is de verstandigste van ons en loopt terug naar de camper, ik ben zo gefascineerd dat ik er het liefst naar toe zou lopen. Gaston roept dat ik terug naar de camper moet komen, oké dat doe ik dan ook maar. We volgen 'm tot hij het bos in is.

De gondola gaat vandaag niet richting het stadje omdat het niet zo druk is, dus weer naar de gratis parkeergelegenheid en wachten op een plek. We lopen door Whistler, wat een fantastische plek om te zijn. Één en al gezelligheid, terrasjes, winkeltjes en bandjes die op straat spelen. De olympische ringen en pilaar waar in 2010 het olympisch vuur brandde staan er ook nog.

Het is 33 graden en de zon schijnt behoorlijk fel. We kopen kaartjes voor de gondola, we kunnen ze de hele dag gebruiken voor verschillende trajecten. We gaan eerst met de gondola naar Whistler Mountain, vandaar uit nemen we de stoeltjeslift (de Peak Express) naar de Top of the World Summit, één van de mooiste plekken op aarde, vind ik. De hoogte in de bergen, de sneeuw en de lekkere temperatuur zorgt ervoor dat je helemaal zen word. In de Roundhouse Lodge lunchen we en gaan daarna de Peak 2 Peak gondola nemen, dit is werelds langste niet ondersteunende kabelbaan, de hoogste ter wereld en langste kabelbaan ( het lijkt Australië wel, die hebben ook altijd de grootste, de langste, de breedste van één of ander).

Het was een geweldige ervaring, we vonden het zo geweldig dat 4x de Peak 2 Peak gondola hebben genomen. Je gaat van Whistler Mountain naar Blackcomb Mountain of andersom. Ondertussen is het bijna 17.00 uur en nemen een andere gondola naar het dorp. We drinken een biertje bij een pub, het is ontzettend warm en bier is de beste dorstlesser op dit moment. Na ons drankje lopen we het dorp verder in en gaan nog ergens een hapje eten, Gaston een kipburger en ik neem een broodje gebakken zalm. Om 20.30 uur zijn weer op de camping, wat een 'awesome day'.

Clearwater - Whistler

Om 07.30 is het al lekker warm buiten en we hebben een strak blauwe hemel. We vertrekken om 09.00 uur naar Whistler, 430 km.

We komen door valleien en zien bergen waar alle ceder bomen zijn afgebrand, alleen de stammen staan er nog. Kilometers bossen weggevaagd. Af en toe staat er een huisje in de buurt van de weg, je vraagt je af waar deze mensen van leven of waar ze zouden werken, hier zo in de wildernis. Als wij op deze plek zouden wonen, zou ik elke dag met mijn geweer één of ander wild dier afschieten en 's avonds in de pan bakken, groenten uit blik eten (100 km verder op gekocht), Gaston zou een baard hebben en zijn haar in een paardenstaart. Klinkt toch best wel leuk.

Ook rijden we langs kleine gemeenschappen, waarschijnlijk de oorspronkelijke bewoners. Er is houtindustrie, daar zou Gaston werken als houthakker. Deze wegen zijn stukken beter dan we gewend zijn. Deze weg, route 99, die vroeger als redelijk gevaarlijk bestempeld werd vanwege de smalle gedeelten en de soms harde wind die voertuigen parten speelde. In 2010 is de weg speciaal voor de Olympische Spelen vernieuwd en verbreed en is daarmee goed en veilig toegankelijk geworden.

Bij Kamloops Lake maken we een stop en eten hier buiten een broodje, bellen even naar het thuisfront, met een prachtig uitzicht voor ons. Ik kan mij wel voorstellen dat hier Winnetoe-films zijn opgenomen of anders nog een Rambo film. We rijden langs uitgesleten kloven, de ene wauw na de andere wauw ontsnapt aan onze lippen, wat is het hier indrukwekkend.

Als we bij het Lillooet Lake aankomen, zijn we beide overtuigd dat dit het mooiste lake tot nu toe is. De diversitiet van deze omgeving creëert een ideale omgeving voor de dieren die hier leven. De bio- diversiteit is uitzonderlijk. Hier woonden vroeger meerdere stammen die konden leven van de vissen en de wilde dieren die hier leefden, doordat de pioneers hier naar toe kwamen tijdens de goudkoorts periode en een weg aan gingen leggen werden de stammen verjaagd. De vissen en de wilde dieren zijn er nog steeds. Met regelmaat staan er aan de kant borden die aangeven dat er wild over kan steken, nou niet als wij voorbij komen.

We rijden over houten bruggetjes, waarbij je denkt laat het niet in storten. Deze route heet niet voor niets de Discovery Route, een geweldige route. We rijden met regelmaat 11% naar beneden, de laatste afdeling is 15%. We moeten aan de wielrenners denken die dit 3 weken moeten rijden, tijdens de tour of de Giro. Na 100 km rijden we weer de beschaving binnen.

Clearwater

We kunnen buiten ontbijten, één van de buren komt even buurten. Na het ontbijt rijden we het Wells Gray Provincial Park binnen, langs de kant van de weg loopt een Wapiti (hert) eenzaam en alleen.

Wells Gray PP is één van de mooiste natuurgebieden van British-Columbia, dat vergeleken kan worden met de Rockies in het oosten. Het werd geopend in 1939 en wordt gekenmerkt door bergweiden, klaterende watervallen en hoge bergen (tot 2575 meter) met gletsjers. Wells Gray PP wordt ook wel 'Waterfall Park' genoemd. Dit is niet voor niets: er zijn maar liefst 250 watervallen, in alle soorten en maten. Het parklandschap bestaat voornamelijk uit vulkanisch gesteente en heeft zijn specifieke vormen gekregen door gletsjers, rivieren en andere natuurlijke krachten. Van deze 250 watervallen gaan wij er vandaag 3 bekijken omdat deze het makkelijkst bereikbaar zijn zonder dat je er meerdaagse wandeltochten voor moet gaan lopen voordat je bij een waterval bent of eerst 15 km moeten wandelen en er zijn ook veel gravelwegen, waar wij niet met de camper op mogen komen.

Na 15 km komen we bij Spahats Creek Falls aan, als we aankomen lopen weten we niet wat we zien. De Spahats Creek Falls klatert over kliffen van ongeveer 75 meter naar beneden. Deze waterval heeft op deze manier een 122 meter diepe canyon in het lava gesteente gesleten. Vanaf het uitkijkpunt hebben we een weids overzicht over de Clearwater Valley. Wow, wat ontzettend mooi en ondanks het lawaai van het water geeft het ook een stuk rust.

Na de Spahats Creek Falls moeten we 40 km rijden om bij Dawson Falls te komen. Deze waterval is twintig meter hoog en maar liefst negentig meter breed. Jemig wat een geraas en wat indrukwekkend. We kunnen op een meter afstand komen en het water raast langs ons heen, de Thompson River in.

Na de Dawson Falls rijden we nog 10 km door en komen bij de Helmcken (klinkt wel heel erg duits) Falls. Deze waterval is met zijn 141 meter hoogte de vierde grootste waterval van Canada. Het water dondert de diepte in over een vulkanische klif. We moeten er klunend naar toe omdat er omgevallen bomen liggen en het wandelpad glibberig is. Hier staan ook bordjes "pas op voor beren", zorg ervoor dat je afstand houd en geluid maakt, dus zingen wij het liedje "ik heb een potje met vet". Een man is met een drone de waterval aan het verkennen, wij maar denken dat het water de drone wel naar zich toetrekken zou, niets van dat alles. De drone landt weer veilig. Deze waterval is ook zeer de moeite waard.

Om drie uur zijn we weer op de camping en gaan lekker buiten zitten om wat te lezen en te relaxen, natuurlijk zijn er alweer mensen aan het vuurtje stoken en het weer is al zo lekker. Hoezo milieu verontreiniging.

Om 19.00 uur lopen we naar het restaurant op de camping en gaan hier lekker eten.