Vandaag en morgen gaan we de mooiste route van Canada rijden, de Icefields Parkway. Dit is een 230 km lange weg, die zich slingerend een weg baant langs scherpe bergkammen van de Rocky Mountains. De weg werd bij wijze van werkgelegenheidsproject aangelegd tijdens de Grote Depressie in de jaren dertig en had een puur recreatief doel. In 1960 kreeg de weg zijn huidige lengte.

09.15 uur vertrekken we, eerst naar Lake Louise waar we nog even de tank willen volgooien. Bij de Crowfoot Galcier maken we onze eerste stop, dit is een indrukwekkende strook ijs in de vorm van een kraaienpoot. Hier vlakbij is ook Bow Lake, we kunnen de camper alleen langs een weg parkeren. De man die zijn auto achter ons heeft staan zegt dat we niet goed staan en dat we de camper dichter aan de kant moeten zetten, zo gezegd zo gedaan. Hij wijst ons op de waterval en vertelt en dat het een leuke wandeling van enkele uren is om er te komen. Niet aan ons besteed.

We lopen naar het meer en zien dat er een leuk restaurantje zit, de Num-Ti-Jah Lodge, hebben natuurlijk geen cappuccino, dus gaan we verder.

We komen bij het Peyto Lake aan, de wandeling er naar toe is een marteling. Er ligt hier nog best veel sneeuw. Het gaat helemaal schuin om hoog en dat 20 minuten lang, ik ben kapot als ik boven kom. Het meer en de omgeving maken alles goed. Door de mineralen die meekomen uit de bergen is het water zo blauw en als de zon schijnt lijkt het water nog blauwer. Wow wat mooi. Als we naar beneden lopen, schijnt de zon ineens volop en Gaston besluit nog een keer naar boven te gaan. Ik loop verder en als ik bij de camper kom dek ik de tafel en eten we brood met knakworstjes en aardappelsalade.

We laten Banff NP achter ons en rijden Jasper NP binnen. De Mistaya Canyon laat ik even aan mij voorbij gaan, Gaston loopt even alleen die kant op. We rijden op een gegeven moment door een kloof en als we boven zijn zien we de kloof/ Sunset Pass en ook nog een waterval. We rijden langs besneeuwde bergtoppen, die er gestreept uit zien.

Ondertussen is het bijna 17.00 uur en hebben we 8 uur over 123 km gedaan. We komen aan bij onze laatste stop de Athabasca Glacier. Bij het Glacier Discovery Centre kopen we tickets voor Glacier Adventure/ Ice Explorer en de Glacier Skywalk. We kunnen nog mee met de 17.00 uur tour. Wat een ervaring, we worden met een bus naar de rand van de gletsjer gebracht en stappen dan over in een enorme truck die ons naar de gletsjer brengt. De rit er naar toe is al een hele ervaring, op de gletsjer stappen we uit en krijgen een half uur de tijd om een stukje over de gletsjer te lopen. Ondanks de zon is het berekoud, de wind waait behoorlijk hard.

Na een half uur worden we weer naar boven gebracht en stappen we in een bus die ons naar de Glacier Skywalk brengt. We hebben hier tot 19.15 uur de tijd om van het uitzicht te genieten. Als we terug zijn bij het Discovery Centre gaan we even kijken of de camping in de buurt nog een plekje over heeft, anders moeten we op een parkeerplaats overnachten. Deze camping heeft geen voorzieningen, zoals water en stroom aansluitingen, geen douches, maar wel toiletten. Er is ook geen receptie, je doet geld in een envelopje en schrijft daar je gegevens op en gooit het dan in een metalen bus. We maken een pasta carbonara met doperwten en om half negen zitten we aan tafel, met rode wangen van de zon en de wind. Wat een geweldige dag.